- praecīdō
- praecīdō cīdī, cīsus, ere
[prae+caedo], to cut off in front, cut off : caput praecisum ducis, L.: resistenti manum gladio: collegae sui praecidi caput iussit: ancoras, cut the cables.—To cut through, cut up : cotem novaculā: navīs, disable . —Fig., to cut short, abridge, break off, finish abruptly : maximam partem defensionis: sibi reditum: brevi praecidam, briefly : praecide, inquit, cut it short.—To break off suddenly, cut off, end, destroy : omnīs causas omnibus, T.: praecisa consulatūs spes erit, L.: spem iudici conrumpendi.— To deny flatly, refuse, decline : mihi plane nullā exceptione.
* * *praecidere, praecidi, praecisus Vcut off in front; cut back, cut short
Latin-English dictionary. 2013.